mha3131 -گيرنده : مدير -   تاريخ ارسال : ۱۳۹۰/۱۲/۱۱                                                            صبابگوي زما بندگان به شاه زمانه                        كه اي سر آمد خوبان دهر ومير يگانه                 گذشت عمر گرانمايه در هواي وصالت                   شب فراق محبان شها سر آمده يا نه                     زعمر بهره نبرديم بي فروغ جمالت                       بغير ناله ي جانسوز صبح و آه شبانه                         گهي زهجر تو گه در رثاي شاه شهيدان               دل فسرده چو مرغ سحر بود به ترانه                        فغان وآه از آن دم كه شاه شد سوي لشكر         براي اصغر بي شير بهر آب روانه                                كه اي گروه بحق پشت كرده گرچه زعدوان           به نزدتان سخن حق بود فسون وفسانه                      كنون بسوي صغيرم نظر كنيد كه شايد                به كودكيش بسوزد دل يكي زميانه                           هنوزداشت بلب بهر شير خواره تمنا                   كه تير حرمله حلق ورا نمود نشانه                     گرفت خون را فشاند شه به سوي عرش              نثار درگه محبوب كرد وضبط خزانه                          هر آنكه نصرت حق كرد (صالحي ) بيقين دان           كه هست در صف ياران شهريار زمانه                    ---اثر طبع صالحي نيشابوري -به نقل از ص 36 كتاب سرودهاي امام مهدي - انتشارات قلم -قم -گردآورنده : حسين حقجو -محمد حسن اسايش